21 آذر ماه - میلاد مبارک بامداد بزرگ

برای نوشتن از بامداد بزرگ، بهترین کاری که می توان کرد همان تورق نگاشته های خود اوست... مرثیه ای که شاملو برای عروج فروغ عزیز نوشت و هنوز هم بهترین یادبودی است که در دفترچه خاطراتمان برای عزیزان رفته خودنمایی می کند. زنده باد بلند ترین صدای معاصر ایران ... پیامبر واژه ها و کلماتی که هرگز اینگونه دلپذیر مجموع نشدند ......  مرثیه به جست و جوی توبر درگاهِ کوه می گریم،در آستانه دریا و علف.به جستجوی تودر معبر بادها می گریمدر چار راه فصول،در چار چوب شکسته پنجره ئیکه آسمان ابر آلوده راقابی کهنه می گیرد.به انتظار تصویر تواین دفتر خالیتاچندتا چندورق خواهد خورد؟جریان باد را پذیرفتنو عشق راکه خواهر مرگ است.و جاودانگیرازش را با تو درمیان نهاد.پس به هیئت گنجی در آمدی:بایسته وآزانگیزگنجی از آن دستکه تملک خاک را و دیاران رااز این ساندلپذیر کرده است!نامت سپیده دمی است که بر پیشانی آسمان می گذردمتبرک باد نام توو ما همچنان دوره می کنیمشب را و روز راهنوز را...